“Hz. Muhammed, “Ben bir ağaç altına sığınan, sonra yoluna devam eden bir yolcu gibiyim,” der. Evet, bu hayat bir gecelik kalacak yer, bir kervansaray gibidir. Onun içine yerleşme. Daha yükseğe, daha yükseğe, daha yükseğe ulaşmak için bu fırsatı kullan çünkü yüksekliklerin ve derinliklerin sınırı yoktur. Ama hiç unutma, hayat hiç bitmeyecekmiş gibi düşünme: bu, çok büyük potansiyeli ve olasılıklarıyla sadece bir fırsattır. Ama yaşıyor olduğun için zaten ulaştığını düşünürsen, bütün anlamı kaçırırsın.”
“Hz. İsa tekrar tekrar bu dünyanın bir durma noktası olarak değil, bir köprü olarak kullanılmasını söyler. Onu bir köprü olarak kullan; seni Tanrı’ya bağlayabilir. Ve hayat Tanrı’ya bir köprü haline geldiğinde ilahidir. Ama Tanrı’ya yönelik bir köprü olarak kullanmazsan, dünyevi, sahte, aldatıcı, hayali ve kurgusal hale gelir.”
“Ne kadar çok acı yarattın―ne için? Birisi daha büyük bir ev ister, daha büyük bir banka hesabı, daha fazla ün, daha fazla isim, daha fazla güç ister. Birisi başbakan veya cumhurbaşkanı olmak ister. Hepsi sahtedir çünkü ölüm onları alıp götürecektir. Sahtenin anlamı budur. Sadece ölüm tarafından götürülemeyen şey gerçektir. Başka hiçbir şey gerçek değildir; rüyalarla aynı maddeden yapılmıştır. Eğer ölüm tarafından alıp götürülecek şeylerin arkasından koşuyorsan, o zaman hayatın hiçbir önemi olmayan, ses ve öfke ile dolu, bir aptal tarafından anlatılan bir hikâyedir. Hiçbir zaman herhangi önemli bir şeye ulaşamazsın. Ve önem olmazsa, şarkı olabilir mi? Önem olmazsa, “Ben yaşadım,” diyebilir misin? Ağaç tomurcuklanmamıştır, meyve vermemiştir. Meyve ve çiçekleri bir kenara bırakalım ―yapraklar bile ortaya çıkmamıştır.”
-OSHO- http://www.oshoturk.com/
